Na Koekelare had ik een trainingsperiode ingelast om me voor te bereiden op de Shoppingloop in Oostkamp. Om toch wat wedstrijdritme en snelheid op te doen een tussenstop in Koksijde ingeplant.  Als jonge gast stond ik daar ooit aan de start in het jaar 1988. Zo is de cirkel rond, plus leuk om nog eens in de geboortestreek te lopen op boogscheut van m'n werk.

De trainingen gaan goed en dan ook met voldoende vertrouwen aan de start. Gezien ik dit jaar nog geen enkele korte wedstrijd had gelopen lag de keuze hier voor de hand. Ook omdat ik vanaf nu de benen wil beginnen te sparen voor Oostkamp, want het ware zware weken met de extra trainingen en de werken in de tuin.

Bij de gezamelijke start van de 5 en 10 km veel meer bekende gezichten dan ik had verwacht. Aangevuld met een lichting uit het noorden ven Frankrijk kunnen we toch wel spreken van een degelijke bezetting.  De eerste km op asfalt richting de dijk lag het tempo heel hoog.  Ik kon goed volgen maar het was toch werken om deze blitsstart vol te houden. Eens de dijk en het mulle zand getrotseerd konden we het gewone loopritme aanhalen. Al moest ik rond kilometer 3 toch effe bekomen van de snelle start. Na het keerpunt viel ik alleen en kon naderen op enkele voorgangers. Maar ik was vooral blij dat het bij 5 km ging blijven.  Nog effe een moeilijk moment in het mulle zand om op de dijk te komen waar ik niet goed wist om grote of kleine stappen te zetten, waardoor ik wat lag te ploeteren.

Eindstreep bereikt in 20:45 volgens de aanwezige klo,k al stel ik me dan toch vragen bij de effectieve 5 km ? Hoewel het een strandrace is heb ik deze snelheid vorig jaar nooit kunnen lopen en dan komt de tijd toch terug niet overeen...

Toch met een goed gevoel richting Oostkamp waar ik wel op mijn start zal moeten letten. Bij trage start haal ik mijn doel niet (beter doen dan de 38:41 van vorig jaar en hopen op 37:59), maar bij start zoals gisteren vergallopeer ik me garantie.

Donderdagavond terug van een week verlof in Kos met vrouw en kinderen, vrijdag terug werkendag en zaterdag aan de start in Koekelare. Verre van ideale omstandigheden om een wedstrijd te lopen. Maar er "moesten" terug punten worden gesprokkeld voor het Houtlandcriterium (zie slotwoord).

Voor de start lome benen en kreeg dit niet weg tijdens de opwarming. Op een lange strook stond er een venijnige wind dus alles in acht genomen ging het zwaar worden. In de 1e ronde kon ik mijn normaal wedstrijdtempo halen met als achterliggend idee om reeds voorsprong te nemen vooraleer mijn kaars ging doven. In 2e ronde werden de benen al zwaar tijdens het stuk wind op kop en de passage over dolemiet. Na halfweg wogen de benen als lood en werd het een echte calvarietocht. Gelukkig had ik al wat voorsprong waardoor ik pas in de laatste ronde echt werd voorbij gestoken.

ps : Na afgelopen 2 weken was het eigenlijk onverantwoord om een wedstrijd te lopen, maar het Houtlandcriterium telt 12 wedstrijden over 6 maanden. Veel ruimte is er dus niet en in je kalender word je eigenlijk slaaf van het criterium. Door werkomstandigheden mis ik al hun wedstrijden in augustus waardoor ik vanaf nu mijn eigen data zal kiezen om te pieken (Oostkamp, Wingene, St-kruis en Tielt). Volgend jaar pak ik mijn kalender toch anders aan om wedstrijden als Koekelare te vermijden. Want ik moet het hebben van mijn trainingsarbeid ipv talent -).