Merde, mijn blogbericht van vorige week nu pas herlezen... Ik eindigde met "in Wingene geen risico's nemen en gewoon genieten". Het enige wat daarvan klopt is dat ik aanwezig was in Wingene.
Om de mensen een 'inside look' te geven van de wedstrijddag. 's Morgens vertrokken met de U6 waar ik ook afgevaardigde van ben, naar huis gaan eten, aangezet naar de U15, daar doorgereden naar Wingene om te lopen, naar huis gereden om te douchen en verkleden, aangezet naar Club tegen Kv Mechelen en de dag zat erop. Om maar te zeggen dat ik minder en minder over het sportieve lopersleven te vertellen heb.
Toch mag ik niet blijven hangen in deze negatieve toon wat 2013 betreft. Want ik blijf fier terugkijken op de steile vooruitgang van begin dit jaar. Ik stond scherp en top getraind aan de start van het PK cross en durf te zeggen dat ik daar heel wat mensen verbaasd heb met mijn prima prestatie. Mezelf minder want ik had er hard voor getraind. Daarna ging het door naar de Rembertcorrida in Torhout waar ik een zo goed als perfecte race liep en eindigde in 35:34. Dan zat ik over mijn top en ging het met vallen en opstaan. Ook reeds met flink wat minder trainigskm's kon ik toch mooi presteren op de piste en mijn doel op de 3000 m netjes halen.
Daarna begon het jeugdvoetbal-seizoen bovenop mijn nogal drukke leven met de gevolgen die afgelopen zaterdag in Wingene duidelijk zichtbaar waren. Heb dus eerlijk gezegd niet genoten van deze race. We zien wel hoe het verder gaat, maar verwacht van mij de komende tijd alvast geen glansprestaties meer op loopschoenen.

I'm a fighter. I always strive to be the best I possibly can in life, but you can't beat them all.

Vooreerst excuses aan al m'n supporters die uren hebben verloren door mijn naam te zoeken in de cross-uitslagen van Maria-Aalter, Deinze en Roeselare. De inspanning die jullie hebben geleverd met die opzoekwerk heb ik niet gedaan in het veld. Waar ik het in mijn laatste blogbericht nog had over 'bijstellen van ambities' is zelfs nog minder van in huis gekomen. De laatste maand heb ik me moeten beperken tot 2 trainingen in de week met als weektotaal 10km. Wetende wat ik vorige winter heb getraind was het onbegonnen werk om ergens aan de startlijn te gaan staan.
Daar kwam afgelopen zondag echter verandering in want ik had mijn plaats te verdedigen in het Molenland-criterium. Het zou zonde zijn om ook dit klassement volledig in de prullenbak te gooien. Al moet ik toegeven dat deze wedstrijden van mij niet uitmuntend waren. Integendeel, als ik me Oostrozebeke, Tielt, Wingene, Meulebeke herinner heb ik er eigenlijk iedere keer slecht gelopen. Deze trend wou ik alvast aanhouden hehe.
Met amper trainingskilometers in de benen was het in ieder geval een prettig weerzien met mijn collega lopers ! Fijn om terug deel uit te maken van het peloton. Voor de start vreesde ik oprecht of ik de 10 km wel ging rondmaken. Het was dan ook van september geleden dat ik nog zo "ver" liep. Na de start ging ik dan ook rustig van start en liet de vele toppers netjes vooruit lopen. Toch viel mijn openingskm ferm mee met een 3:36'er. Daarna hield ik me schuil in groepjes met de betere vrouwen. Deze liepen een effen tempo en ik kon mijn wagonnetje aanhaken zonder in het rood te gaan. Bij het ingaan van de 2e ronde drukte ik wel wat door richting het volgende groepje bij clubgenote Lies Deruddere. Hier bleef ik ook hangen en gezien zij alleen zat en de kloof ervoor bleef ik hier verstandig hangen. De km's vlogen voorbij en ook in de laatste ronde bleef ik zitten. Weglopen en haar alleen laten had geen zin en zo snelden we nog vooruit en kregen we andere vrouwen in het vizier. Het kwam nog tot een eindspurt tussen de dames en zelfs kon ik met veel loopplezier, en zonder in het rood te gaan, finishen. Wel in een tijd en tempo wat ik gewoon was in 2011, maar 'fuck it', het was fijn om terug te zijn. En nog maar in eens mooi bewijs hoe hard ik afgelopen jaar heb getraind om in april een PR te lopen van 35:34. Op gewone kracht ben ik 15,5 km/u waard.
Nu zaterdag in Wingene ook geen risico's en gewoon genieten. Daarna zien we wel en kijk ik van week tot week. Grts