Gisteren het piste-hoofdstuk afgesloten in Nieuwpoort met een 2000 m. Na mijn wedstrijden op donderdag en zaterdag ging ik dinsdag werken met niet al te frisse benen. Maandagavond niet gaan lopen maar vroeg in bed want was toch vermoeid. Met als gevolg dat ik uitgeslapen was maar dus met stramme spieren zat. Enigste oplossing was om deze dan maar voor de wedstrijd los te schudden. Gezien ik toch vroeg aanwezig was heb ik dan maar een duurloop van 6km ter plaatse gedaan. Indien slechte wedstrijd had ik toch mijn km's beet.
Wedstrijd stond gepland om 20u maar had wat vertraging. Er werd dan ook nog eens in 2 reeksen gelopen (onnodig wat mij betreft) en dit met grotendeels dezelfde lopers van afgelopen donderdag. We gingen van start met 7 lopers en ik kon in de eerste ronde de kopgroep goed volgen. De opener ging nog redelijk vlot maar in de 2 ronde ging Steven Broucke aan de kop sleuren en brak de groep. Onverwachte actie gezien de winnaar van donderdag reeds aan kop zat. Daardoor ging ik mee met een atleet van Olympic Brugge maar toen ik voelde dat hij te vlug vertraagde nam ik op tijd over en kon weglopen. Daardoor zat ik wel moederziel alleen en dit had zijn effect in de 3e ronde. Benen zaten niet meer fris en ik liep mezelf in slaap. In deze ronde en begin van de 4e verloor ik heel veel tijd. Gelukkig geen plaatsen want ik kon de afgehaakte Steven Broucke in de 4 ronde makkelijk inhalen, ondanks zijn grote voorsprong, en direct achterlaten. Bij het ingaan van laatste ronde werd ik plots voorbij gestoken door Wouter Decock (blijkbaar ultra-loper) en was te verrast om over te nemen.
Tot dan liep ik attente race : op tijd overgenomen van OB-atleet en groot gat toegelopen, maar was dus enkel bezig met de race voor mij en had niet achterop gekeken (nog les voor de crossen ! rest heb ik al onder de knie). In laatste ronde viel ik niet stil en kon tempo goed houden en zo eindigde ik net als donderdag terug als 3e in 6:28. Vluggere tijd was met deze benen niet mogelijk en dus was ik best tevreden. Enige minpunt was dat er terug geen podiumceremonie was (geen miss om bloemen van te krijgen of in de billen te knijpen...).
Toch blik ik terug op een leuk en vooral leerrijk pisteseizoen. Al begon die van mij pas in augustus en zit ik nu in een opbouwfase. Dus volgend jaar kan ik op alle nummers zeker nieuwe PR's lopen. Deze wedstrijden pasten dan ook perfect in doel nr 1 van 2013 : getting stronger en ervaring opdoen. Nu terug wat trainingskm's vreten !

Afgelopen zaterdag stond ik aan de start in Wingene met 2 doelen. Ten eerste om punten te pakken voor het Molenlandcriterium zodat ik in december daar niet meer moet voor lopen. En het tweede doel was om er een progressieve training van te maken. Mijn laatste wegwedstrijd was namelijk reeds 2 maand geleden (NVV) en na mijn verlof deed ik nog geen langere duurlopen dan 10km. Dan zou het ook totaal onlogisch zijn om in deze wedstrijd vollen bak te gaan, want dan zou ik garantie sneuvelen in de laatste ronde. Ik ken deze nieuwe omloop al van vorig jaar en weet dat het geen makkelijke wedstrijd is.
Nu hoe start je zo'n progressieve trainingswedstrijd ? Indien te traag loop je een belachelijk klassement, indien te vlug val je misschien toch nog stil waardoor er just niks progressiefs aan is. Het was dus zoeken naar de guldenmiddenweg en die dacht ik te vinden bij ploegmakker Winny. Iemand die veel lange afstanden loopt en gelijkmatig loopt. Samen onderweg want de gaten tussen de deelnemers waren vrij groot. Het tempo lag me goed als start van de wedstrijd. Op het eind van de eerste van 3 rondes plaatste ik een versnelling richting andere groep. Km-tijden van 4:50/4:55 gingen plots naar 3:38/3:39, toch kon ik deze makkelijk verteren. Ik wou namelijk absoluut aansluiten bij het voorliggend groepje van 4 voor de wind-op-kop zone in begin 2e ronde. Dit lukte vrij vlug en ik kon een paar honderd meter aan de staart recuperen. Daarna nam ik het commando en ploeggenote Gwendolyn mee. In loop van de 2e ronde moest iedereen bij ons afhaken en haalden we nog enkele lopers terug. Het tempo verzwakte niet en ik voelde me nog steeds goed bij dit hoger tempo.
Bij het ingaan van de laatste ronde kreeg Gwendolyn wat last en we naderden terug de zware strook. Gezien we geen mikpunt hadden was het zinloos om deze strook elk voor zich te nemen. Toch hield ik me aan mijn doel en ging langzaam aan versnellen zonder te demareren. Eens de strook voorbij ging ik voor de laatste 2.5 km richting km-tijden van 3:40. Toch had ik effe schrik om te vroeg aan te zetten maar kon echter volhouden tot op de eindmeet. Niemand kwam terug op mij in deze wedstrijd, maar op het eind kon ik ook niemand meer te grazen nemen.
Achteraf gezien een heel goede training. Ik voel me fit en in vorm en goed in mijn vel. Toch heb ik nog maar weken van 50 km achter de rug en afgelopen week zelfs enkel wedstrijdkm's (Nwp en Wingene). Nu km's opdrijven en erna ook 2x een halve marathon. Daarna hoop ik ook terug richting wedstrijdgewicht te gaan en zo bouwen we stilletjesaan verder. Komt goed !

Vanavond stond ik aan de start op de piste in Nieuwpoort voor een laatste poging om mijn 3000m te verbeteren. De vorm zit goed en ik had goed afgebouwd richting deze race. Gezien had een alles-of-niets race was moest alles natuurlijk meezitten. Samen met mijn vader vertrokken en zo kon ik mijn spullen gerust achter laten. Het had reeds de ganse dag geregend en bij aankomst zagen we toch kleine plassen op de piste (belangrijk feit later in deze blog). De opwarming ging goed en we stonden met welgeteld 5 man aan de start. Daaronder een vlugge junior van MACW en ook marathonloper Steven Broucke wiens uitslagen ik ook ken van menige wedstrijd in W-VL. Kans was dus groot op terug een eenzame strijd zoals in Aalter.

Zenuwen waren er deze keer terug niet maar echt ontspannen kan ik het toch ook niet noemen. Na het startschot zet ik aan ... en glij uit ! Plat op de buik, zonder zeveren. Je moet namelijk weten dat ik lichte wedstrijdschoenen loop, maar niet op spikes gezien de grotere kans op blessures. Echter met deze kletsnatte piste had ik dus geen enkele grip. Beste van al was dat ik tijdens opwarming nog zeg tegen mijn vader dat het een schaatsbaan was. Nu ja, geen andere optie dan rechtkrabbelen en achtervolging opzetten. Gelukkig kon ik bij het uitkomen van de bocht reeds aansluiten bij de kop van de wedstrijd. Daar nam Steven Broucke het commando van bij de start met Lennert (macw) in zijn spoor. Deze junior ging er halfweg wedstrijd simpel van onder muizen na één versnelling. Ik kon gelukkig aanhaken bij Steven tot halfweg koers. Ondertussen waren we de eerste km doorgekomen in 3:08. Flink trager dan in Aalter en iets sneller dan in Kappelen.
Tot 3 rondes voor het einde zat ik op schema voor 9:50 (waar ik de tussentijden had van opgezocht), maar erna moest ik afhaken. Versnellen kon niet meer, enkel nog standhouden en dit voor de laatste km. Breken deed ik echter niet en kon het verval beperken. Ik liep de wedstrijd uit in 9:54:42 en daarmee had ik mijn doel bereikt ! Onder de 10 minuten duiken. Erna toch effe bekomen want was terug van de kaart.

Conclusie : absoluut tevreden om mijn doel te bereiken. Was het perfecte race ? Zeker niet. Valpartij speelde me natuurlijk parten en ook tijdens de race had ik minder grip en verloor hier waarschijnlijk wat tijd. Gelukkig was er geen wind en kon ik toch aanhaken bij Steven Broucke. Nu stilletjesaan terug wat volume trainen richting winter.

Gisteren stond er een eerste test op het programma richting Nieuwpoort. Na Club-Zulte vertrok ik naar Aalter om daar nog de laatste wedstrijd van hun meeting mee te pikken. In Brugge had het rond de middag reeds goed gegoten en ook in Aalter was het herfstweer. Zwaar bewolkt en een strakke wind, meer dan duidelijk te zien aan de vlaggen. Gelukkig hielden we het zo goed als droog.
In tegenstelling tot Gent een kleinere wedstrijd en mindere bezetting. Op de 3000m was er maar 1 reeks en liepen de jun/sen/masters samen. Er stonden dan ook maar 7 lopers aan de start. Daaronder wel de toppers Simon de Vriendt en Bart Bleyaert, en daarnaast ook Sander (Avmo). Deze laatste kan ik zijn niveau inschatten door de crossen. Normaal sneller maar op het PK cross eindigde ik voor hem.
Doch aan de start hoorde ik deze 3 vermelde collega's spreken over een tijd van 9 minuten... Ik moet eerlijk toegeven dat ik me hierdoor wat liet intimideren en reeds voor de start een eenzame strijd zag aankomen. Na het startschot (ps : al heel wat minder nerveus dan in Gent !) kon ik aanpikken bij dit 3-tal. Al moest ik serieus bikkelen om mee te kunnen en zat eigenlijk al aan 110% te lopen. Toen de eerste halve ronde erop zat kwam hun 9 minuten terug in mijn hoofd en liet ik hen "wijselijk" gaan. Toch kon ik de eerste km afsluiten in 3:00 rond ! Nooit kon ik zo snel openen, maar vooral liep ik deze tijd met goede benen zonder in overdrive te gaan. De grootste opsteker achteraf. De posities lagen na deze opening al vast en ook Sander had reeds vooraan afgehaakt en liep een 7 tal seconden voor me (50 meter ?). Zelf liep ik deze ook helemaal los maar de strook naar de start was serieus windop en hier verloor ik echt wel tijd op mijn schema. Km 2 kon ik nog goed afwerken en met de wind mee kon ik mijn snelheid houden, maar wind op was het afzien en liep ik eigenlijk een soort van wegwedstrijd. Namelijk geen tempowissels die eigen zijn aan een pistewedstrijd. Tijdens de wedstrijd had ik dan ook nooit de ingeving om het gat toe te lopen met een versnelling (dikke fout om deze gok niet te maken...). Ik was echt totaal met mezelf bezig en mijn eigen rondes aan het aftellen. Bij het ingaan van de laatste ronde was deze afstand op mijn voorligger nog altijd exact 5 seconden.

Achteraf gezien liepen we dus 80% van de wedstrijd hetzelfde tempo, buiten de openingsronde. Jammer dat de kloof er was en we niet konden samenwerken. Hij finishte in 10:01 en ikzelf in 10:05:98. Dus geen PR, al was dit onmogelijk met deze wind en eenzame strijd, maar later zal misschien blijken dat dit een gemiste kans is. In tegenstelling tot Kapellen zat ik niet dood na de meet (in Kappelen stortte ik nog in !) en 's avonds deed ik nog een duurloop in mijn Beernem. Heb dus nooit in verzuring gelopen.
Volgende week in Nieuwpoort gaan alle puzzelstukken moeten samenvallen om onder die 10 minuten te duiken. Maar na Aalter vooral duidelijk dat ik de sleutel daarvoor zelf in handen heb tijdens de wedstrijd....

Nog even terug komen op de Flanders cup in Gent. Ik stuurde een mail naar de organisatie met de vraag om de uitslag nog eens te checken. Ik kreeg hier echter nooit een reactie op... Al zullen er waarschijnlijk ook geen procedures bestaan om zo'n uitslag nog te wijzigen. Mijn tijd van 4:46 gaat dus de boeken in. Vooral jammer omdat ik als amateur eens de kermiskoersen ontvluchtte om eens een wedstrijd te lopen waar de afstand en tijd correct zouden zijn. Want iedereen weet dat het op de straat soms natte vingerwerk is qua km-aanduiding en tijd.
Daarnaast kreeg ik echter via atletiekclub Avmo (nogmaals dank) contact met mijn mede-loper Jonas. Die bevestigde inderdaad mijn versie dat de Val-nummers werden omgewisseld en hij 4:46 had gelopen onder het oog van zijn trainster. Voor mij toch de bevestiging dat ik nog niet "loco" ben en volgend jaar lopen we allebei deze tijden wel uit de boeken !
Diegenen die me een beetje kennen weten dat ik me wel bezig hou met cijfers, uitslagen en gemiddeldes. Daarom moet het natuurlijk weer lukken dat ik in de jacht om mijn 10:00:56 nu een 4:40:07 loop. Misschien ook wel logisch dat ik in een groothandel werk waar de prijzen niet worden afgerond in tegenstelling tot Superette Roger of de Carrefour waar je 9.99 euro betaald... Toch hoop ik morgen in Aalter al eens goed te testen op een 3000m om dan later deze maand in Nieuwpoort er echt voor te gaan. Aan andere kant mag ik misschien ook niet teveel van PR's dromen met nog maar een goeie 3 à 4 weken training na mijn verlof. En dan nog maar 50 km in de week als opbouw. Waar ik richting goede vorm tot hoop terug 70 à 80 km te draaien. Eén ding is zeker en dat is dat ik volgend jaar terug wat piste zal inschakelen naast de wegwedstrijden.
Ook op het WK in Moskou op dit ogenblik blijkt het terug een schitterende sporttak te zijn. Deze middag genoten van de heren op de 10.000m waar iedereen natuurlijk Mo Farah ondertussen kent. Maar mijn "petje af" gaat duidelijk naar Dathan Ritzenhein. Het 3e pionnetje uit de Salazar-stal (met Farah en Rupp). Was de laatste van de mindere goden die aan het koppeloton bleef hangen, soms aan de elastiek maar blijven vechten. Om dan 2 rondes van het einde zelf aan kop te gaan trekken waarna Rupp en later Farah overnamen. Ritzenhein heeft al een mooi palmares op de grote kampioenschappen en ik heb het wel voor dit soort underdog-sporters. Hopelijk nog meer van dat op het WK.

Eerst een woordje uitleg. Gezien ik mik op de crossen hoef ik niet meer te pieken op de 10km om mijn PR te verbeteren. Daarom zal ik deze zomer wat wedstrijden op de piste meepikken om de conditie en vooral de basissnelheid op te drijven. Daarnaast zou ik ook graag mijn tijd op de 3000m die ik in Kappelen liep verbeteren. Die 10:00:56 doet wat zeer aan de ogen en ik er zou graag 9:59 van maken...
Het pisteseizoen is natuurlijk al heel lang bezig en loopt eigenlijk wat op zijn eind. Ik denk dan ook dat er niemand nu nog gaat debuteren, buiten mezelf dus. Plus ben ik ook niet van het niveau om gans België te doorkruisen om 5 of 10 minuten te lopen. Dit in wedstrijden waar het tijdsschema vaak lang wordt uitgerokken. Daardoor kwam ik aan de start in het niet zo verre Gent op een meeting die deel uitmaakt van de Flanders Cup. Lees een beetje de Cross cup van de piste. Natuurlijk geen spek voor de bek van een debutant gelijk ik, maar ik kwam dan ook maar aan de bak in de laatste heat van het naprogramma.
Iets daarvoor had ik reeds genoten van de internationale en nationale toppers die er aanwezig waren. Grote ogen voor zo'n raspaardjes en zelfs de jongeren presteren daar sterk. Een gans andere wereld dan het stratenlopen maar mentaal ook pak zwaarder me dunkt.
Dan tijd voor mijn eigen start : de startprocedure en startschot verliepen weer in een roes. Dit gaat zo vlug dat je het amper beseft. De eerste ronde vormde zich nog een groot peloton waar ik mijn weg kon vinden in het midden van het pak. De snelheid lag hoog maar ik kon goed volgen zonder in het rood te gaan. De benen voelden goed bij het ingaan van de 2 ronde. Nu werd het pak op een lang lint getrokken en vielen er gaten. In loop van de 2e ronde kon ik een groot gat goed toelopen naar de top-5. Toen ik hier bij kwam bleef ik hangen maar op dit ogenblik kozen de anderen het hazepad. Ik bleef zitten in de rug van een Avmo-atleet en liet me in de 3e ronde meevoeren. Ondertussen moest ik reeds een tandje lager schakelen maar ik viel nog niet echt stil. Toch nam ik over van de Avmo-atleet omdat hij stil viel. Kort daarna werd ik echter ook voorbij gestoken door Kristof Desmet van ACG die erop en erover ging. Ik kon niet aanpikken en viel alleen. Normaal is Kristof een atleet van mijn niveau ongeveer, maar heeft al heel wat ervaring op de piste en hij liep vandaag zelfs een mooi PR denk ik. De laatste ronde kon ik mijn gewoon tempo handhaven al was mijn mond kurkdroog geworden. In laatste rcchte lijn kon ik niet meer echt aanzetten en zag de klok gaan van 4:37 naar 4:38 en 4:39 toen ik bij de meet kwam. Net toen ik over meet ging zag ik in een ooghoek hem nog verspringen naar 4:40... Merde was mijn eerste gedacht om weer hetzelfde tegen te komen als in Kappelen met mijn tijd. Moe maar al bij al tevreden bij mijn debuut, al moet er hier nog zeker rek op zitten.

Groot was echter mijn verbazing bij het thuiskomen toen ik de uitslag zag. Blijkbaar kreeg ik 4:46 achter mijn naam en de Avmo-atleet 4:40. De laatste 2 ronden liep ik wel in een roes en kan me de wedstrijdsituatie niet meer 100% herinneren maar het zou me verbazen moest Avmo-atleet Jonas Steyaert me nog gecounterd hebben. Plus ik de tijd zag verder lopen op de klok en ze zeker niet stil stond voor een atleet voor me. Veel vragen en twijfels want met 4:46 zou ik echt ontgoocheld zijn. Heb al wat mails verstuurd voor uitleg en indien iemand meer weet, graag een seintje, thanx.