Januari - Februari

In de eerste weken van het nieuwe jaar kon ik mijn trainingsschema tot in de puntjes afwerken. Als doorgedreven training trok ik begin februari de grens over richting Cadzand. Een heel mooie maar zware halve marathon waar ik vooral richting de eindmeet het gebrek aan lange kilometers moest bekopen. Ook mede de laatste kilometers door de duinen ging met strakke tegenwind. Toch genoten.  Later in de maand februari deed ik een test in Ursel als voorbereiding op Kortemark. Ik liep er een echt goede 10 km en kon vaststellen dat ik al terug op het niveau van de vorige zomer zat.
Week erop in Kortemark op de 20km waarschijnlijk mijn beste wedstrijd van het jaar gelopen. De eindtijd van 1u20 bewees dat ik echt kon pieken en ook op langere afstanden kon genieten. Zoals tactisch als sportief klopt het plaatje.

Maart

De kasseiloop in Eernegem had midden maart een dubbel doel. Voorbereiding op Damme en eerste wedstrijd van het Houtlandcriterium. Beide wedstrijden maakten onderdeel van mijn doelen voor 2012. In Eernegem ging ik moordend van start maar moest het bekopen in de laatste ronde. Al bij al een goede eindtijd en test om stap hoger te zetten.  In Damme moest ik echter vaststellen dat ik al over mijn piek zat en na halfweg wedstrijd kon ik een nieuw PR al vergeten. Toch wel teleurgesteld over de gemiste kans, want later op het jaar zou blijken dat exacte 10km wedstrijden nog amper in mijn agende kwamen.

April

Begin april ging ook het Molenlandcriterium van start. In Oostrozebeke vond ik een zwaar parcours maar kon naar mijn waarde goed finishen zonder extra's. Enkele weken later stond ik aan de start van de halve marathon in Hertsberge. Wedstrijd was geen doel en telde voor geen enkel criterium mee. Daarom de fout gemaakt om niet af te bouwen naar deze toch wel zware wedstrijd. Ik moest het dan ook cash betalen en kon enkel al waggelend de streep de halen. Dieptepunt van het jaar en jammergenoeg in eigen streek. Het werd dan ook een rustige week richting Ichtegem (houtlandcriterium) en daar vielen de puzzelstukken dan wel in mekaar. Een goed opgebouwde wedstrijd maar veel punten kon ik er niet rapen.

Mei - Juni

Door family matters en gebrek aan criteriumwedstrijden werd mei een competitieloze maand. Die werd dan ook abrupt verbroken door begin juni drie wedstrijden te "moeten" lopen in 5 dagen. Het Houtland had zijn wedstrijden op woensdag en vrijdag, de zondag stond ik in Tielt voor het Molenland. Achteraf gezien gekkenwerk en zo'n kalender opgedragen krijgen laat ik in het vervolg voor wat het is en bepaal ik terug zelf mijn data. Soit, in Jabbeke kwam ik vooral wedstrijdritme tekort na 5 weken onderbreking en de vrijdag in Zwevezele wou ik me bewust sparen voor Tielt. Met de rem op lopen wrong wel met het competitiebeestje in me. Gelukkig had het wel z'n effect en kon ik in Tielt een mooie wedstrijd lopen en vooral wat punten verzamelen.

Later in de maand stond ik terug aan de start in Ruiselede. Waar in 2010 de organisatie een ramp was werd dit jaar al veel goed gemaakt. Samen met Geert Frickelo kon ik een snelle wedstrijd lopen en mede door de geringe tegenstand kon ik zelfs 7e op 50 worden en deed ik een gouden zaak in het Molendlandcriterium. Een week later stond met Egem een dubbele afspraak op de agenda voor beide criteriums. Na de start bleef ik opschuiven en had steevast oog voor de mensen voor me. Jammer genoeg werd ik naar het einde toe overlopen door een peletonnetje, maar kon toch een prima prestatie neerzetten. Mijn beste wedstrijd van het jaar in het criteriumgebeuren op toch wel een zwaar parcours. In 2010 werd ik in Egem 2e op de jogging en deze keer 15,82 km/u gemiddeld op de langere afstand. Wegens het afhaken van enkele toplopers kwam ik zelfs in de top 5 van het Molenlandcriterium.Toch echt een haat/liefde verhouding met deze wedstrijd in Egem maar vooral mooie herinnering.
 
Na de wedstrijd in Ursel bleef het goede gevoel en kon ik nog enkele goede trainingen afwerken. Met als laatste test afgelopen maandag een lekkere tempotraining vooraleer ik enkele dagen na Maribor vertrok om Club aan het werk te zien. Ik kon dus met frisse trainingsloze benen naar Waregem vertrekken met als enig voorbehoud in hoeverre ik in het rood kon gaan op deze langere afstand sinds 2 maand.
In Waregem stond er een erg brede top aan de start en een uitgebreid deelnemersveld. Zelf moest ik deze wedstrijd meepikken om mijn klassement in het Molendlandcriterium te bezegelen. Na de start werd ik terug ingesloten maar na paar meter stoof ik in de graskant een flinke ruk op. Als bij wonder kon ik deze sprint goed verteren en kwam ik direct uit de groep die ik voor ogen had. Voornamelijk in de buurt van de eerste vrouwen al werden na 1 km de definitieve groepen gevormd. Ik had een goed gevoel en kon dan ook goed initiatief nemen in onze groep van een 5-tal lopers. Het tempo lag hoog maar door op mijn techniek te letten kon ik goed stond houden. In de loop van de 2e van 3 ronden kon ik zelfs naderen op Charline Vanneste die tijdens de zomer steevast veel rapper was en is blijven wedstrijden lopen. De laatste 50 meter kon ik echter niet toelopen en na 6 km begonnen te benen te stokken. Ondertussen liepen we met 2 reeds enkele kilometers alleen en moest ik harken om stand te houden. Halfweg de laatste ronde kwam Geert Frickelo ons voorbij en ik kon niet aanpikken maar wel stand houden op een 50 meter.
Het gebrek aan wedstrijdritme begon me zuur op te breken en ik kon enkel nog de wedstrijd uitlopen en ervoor zorgen niet meer te worden bijgehaald, wat ook lukte. Ik eindigde de wedstrijd in 36:54, wat volgens mijn Garmin (1e wedstrijd dat ik hiermee liep) op een werkelijk gemiddelde van 15.7 kwam.

Besluit is dat ik erg tevreden kan zijn om zo'n gemiddelde te halen met amper wedstrijden in de benen en in deze periode van het jaar. En nog meer zelfs dat ik op de helling in iedere ronde het verschil kon maken waar ik vroeger iedere keer terrein verloor. De nieuwe wegen met z'n bruggen over autostrades etc die ik nu steevast opneem in mijn trainingloopjes werpen nu al z'n vruchten af. Een mooie afsluiter van 2011 en dit alles opent perspectieven om in 2012 een nieuw PR te lopen op de 10 km. No sweat, no glory.

Afhankelijk van de trainingen loop ik misschien nog in Ursel, anders is het tot volgend jaar. C-ya.