Hoewel ik al ene tijd uitkeek naar deze test stond ik toch met flink wat vraagtekens aan de start. Dit na een kwakkelweek van ziek willen worden maar niet kunnen. Paar dagen keelpijn, lichte koorts en tegen het weekend snotneus. Het was dus een week met maar 1 lange duurloop als voorbereiding.

Een eerste editie in Kortemark en door de extra reclame toch een sterk veld aan de start. Na de beelden van de Omloop op zaterdag was het duidelijk dat de wind parten ging spelen in de open velden, daar het om 1 grote ronde ging gaan.  Na de start dan ook behouden mn plaats gezocht tussen de collega's en vooral proberen in een groepje terecht te komen met ervaren rotten. Dit lukte goed en na 5km kwamen we door in een goede 20:40 denk ik. Daarna kozen we met een 3-tal stilletjes het hazenpad en konden we elkaar goed vinden met een gelijkmatig tempo. De goede verstandhouding bleef en bij windop werd het werk mooi verdeeld, waardoor we na 10km doorkwamen rond de 40 minuten en iets.

Vanaf hier begon mn lichaam echter de verkrampen en werd ik zowel in kuiten, bovenbenen als schouders behoorlijk stijf. Zelfs na het aantal km's kwam ik blijkbaar niet los of warm gelopen.  Afhaken was echter uit de boze want achter ons was er een groot gat en alleen vallen ging de doodsteek zijn. Zeker omdat we vanaf km 13 lopers begonnen op te rapen. Voor het eerst kon ik een wedstrijd op karakter uitlopen zonder afhaken !  De 15km kwamen we terug door aan exact 1u waardoor we echt gelijkmatig bleven lopen. Met de auto vooraf toevallig de laatste km's voorbij gereden waar ik wist dat de wind hier in ons voordeel zat. Naar het einde toe werd het fysiek toch lastiger en zat ik met de schrik om totaal te verkrampen. Een grote groep van een 10-tal lopers net voor ons kon ik hierdoor jammer genoeg niet meer inhalen. Ik kon toch nog eindigen in 1:20:51 zonder klop van de hamer (zie doelen 2011).

Jammer dat ik die extra jus miste om het écht af te maken, maar vooraf had ik getekend voor deze tijd. Zeker gezien ik niet topfit aan de start stond, maar toch weer flinke stap voorwaarts zette.
Het langere werk zit erop en nu blijven verder werken om de vruchten de plukken op +/- 10km wedstrijden in het Houtland- en Molenlandcriterium.

Volgende wedstrijd : zaterdag 19 maart : Eernegem

Blijkbaar had ik onbewust toch ferm uitgekeken naar de HM in Cadzand, want deze keer iets moeilijker om de draad terug op de pakken na deze wedstrijd.
Ik stond dan ook zonder zenuwen aan de start van een eerste test dit seizoen op m'n toch wel favoriete afstand.
Laatste affiche van het Ursel-criterium waardoor de bezetting toch redelijk goed was. Voor de rest was het afwachten wat ik ging voorgeschoteld krijgen. Toch bij de start mee met een JC-Aalter treintje en zat direct goed in de wedstrijd. Na goede kilometer doken we echter het bos in waar het door de regen van zaterdag een schuifpartij werd. Bij het echte slijk moest ik een gaatje laten maar kon blijven hangen op 3 meter.  De eerste ronde van 5 kilometer kwam ik goed door al blijven we maar met twee over van het groepje.
Gelukkig maar, want bij de tweede passage vond het bos ging ik garantie de verkeerde kant uitgang bij gebrek aan pijltjes. De kilometeraanduidingen waren dan wel weer welgekomen. De rest van de wedstrijd haspelden we af met z'n 2-en waardoor we het tempo hoog konden houden en de terugval er niet echt kwam.  Enkele de laatste kilometer bleef maar duren...
Finisch bereikt na 37:59 wat een nieuw PR is op de 10km, hoewel de eerlijkheid dient te zeggen dat de meesten 9.8km klokken op hun GPS. Aan andere kant heb je natuulijk de 2km bospassage waar ik doorslipte. Want zelfs op de dansvloer van de Carré zou ik eleganter bewegen als daar *kuch*.
Besluit is vooral dat m'n hoofddoel deze zomer haalbaar moet zijn...

Volgende wedstrijd : zondag 27 februari : Kortemark loopt 20km

Vorig jaar had ik gekozen om het seizoen af te trappen met de Corrida van 't sas in Bredene, maar dit jaar wou ik wat extra kilometers lopen als training. De keuze was gevallen op de HM in Cadzand, een zware wedstrijd over strand en duinen.
De afgelopen weken een paar lange duurlopen kunnen afmalen, waardoor ik met een goed gevoel (doch de nodige wedstrijdstress) richting Zeeland vertrok.  Om 11u30 werd de start gegeven voor een groep van een goeie 400 lopers. Ik wou mezelf niet verbranden en startte redelijk achteraan en kwam de plaatselijke ronde van 5 km binnen aan een rustige 21:50. Tot nu toe viel het parcours nog mee, maar via een steile trap werden we het strand opgestuurd en kon het beginnen. Hier hadden we felle wind in de rug en vond ik m'n geliefkoosde parcours : rechtdoor en de grote molen boven halen. We werden enkel opgehouden door de houten palen die dienst doen als golfbrekers. Stoppen, je proberen niet teveel te schaven, terug optrekken. Toch kon ik hier de ene na de andere loper inhalen en achter me laten.

Toen we rond 13 km het strand moesten verlaten had ik nog steeds een heel goed gevoel. Ondertussen hadden we echter ook het keerpunt bereikt in de wedstrijd en kregen we voor de resterende km's de wind pal in het gezicht. En kan je verzekeren, er was wind genoeg. Gelukkig kon ik me bij een klein groepje aansluiten en het tempo zakte niet al te veel. Ik kon zelfs af en toe een deel van het kopwerk doen op de dijk tegen de wind in. Maar toen kwam km 18... Waar we tot nu toe een redelijk vlak parcours hadden zat de venijn in de staart. We bereikten het hoogste punt van het parcours in de duinen, een betonnen weg dat iedere meter op en neer ging en waar de wind je echt tegen hield.  Totaal geen man met de hamer en indien parcours vlak was geblven ging ik mooi kunnen uitlopen, maar vanaf nu was het harken. En er kwam geen eind aan, waardoor ik nog enkele plaatsen verloor en eindigde in 1:36:51.

Al bij al matig positief omdat het langere werk me meer begint te liggen en ik hierdoor hopelijk de vruchten plukt op 10km wedstrijden. 
Tot slot nog een chapeau voor de mooie wedstrijd en z'n organisatie : door lopers - voor lopers. Meer moet dat niet zijn.

Volgende wedstrijd : 20 februari in Ursel