Op Facebook en voor de start had ik het reeds aangekondigd. Het bobijntje is af : fysiek en mentaal. Na de cross de vorm doorgetrokken op de weg met mooie piek in april. Daarna was de piek voorbij en ging het op en af in dalende lijn. Waar ik toen 70-80-70km liep en afbouwde naar de wedstrijd, liep ik nu misschien 15-25-20km met veel wedstrijden. Daarnaast loop ik de laatste weken ook wat vermoeid rond en is de fut eruit. Niet medisch en bloed laten trekken is niet nodig, gewoon tijd voor wat rust. Het was dan ook niet gespeeld van een oude master en ik ken mijn lichaam goed genoeg.
Maar daarvoor eerst nog de schoenen aanbinden voor de NVV in Torhout. Een wedstrijd die ik heel graag loop, maar kon er nog nooit goed presteren. Met deze ganse voorgeschiedenis is het dan afvragen hoe je aan de wedstrijd moet beginnen... Bij de start stond ik goed vooraan met nog 1500 lopers in onze rug en kwam goed weg. Toch kwam ik niet direct in mijn ritme en liep tussen de 2 groepen van de vrouwen nrs 2 en 3, Annelies De Ketelaere en Charline Vanneste. Na km 2 kon ik de kloof dichten naar Charline en met de wind in de rug lag de snelheid er plots goed in. En de mee-wind had ik goed gevoel enkel voelde ik plots iets in mijn hamstrings maar met de hogere snelheid ging dit weg. Ondertussen was er een hergroeping met de beide dames en kwam er een grote groep tot stand. Eerst trok ik nog kop maar erna nam Simon Mestdag volledig over die kop trok voor Annelies. Zelfde haakte ik af bij km 5 na de passage door het bos.
De bovenbenen werden zwaar en vanaf km 6 werd mijn hamstrings helemaal hard en stijf. Na jaren voetbal en sport in het algemeen weet ik wat het risico dan is om het er volledig te laten inschieten en serieuze verrekking te hebben. Dus nog een tandje lager schakelen en geen ritme-wissels meer. Zo liep ik richting de aankomst al had ik wel het gevoel dat de km's nog vlug voorbij gingen. Ondanks alles had ik maar een minuut verloren op de dames en kon ik na de aankomst het eerste deel van het loopseizoen afronden.

Nog effe werken en erna richting de zon om nieuwe energie op te doen. Daarna staat de zomer nog in het teken van te schaven aan de snelheid (korter werk), september in het teken van meer km's en daarna ons helemaal klaarstomen voor de crossen. I'll be back !

Verslag ganse team en volledige foto-reeks op : http://www.beverhout.be/nieuws.html#Beker

Vorig jaar promoveerden de BEHO-masters van afdeling 5 naar 4. In de crossen was al duidelijk dat de masters over een grote goede kern beschikken en ook een hecht team vormen. En daar kwamen nog wat namen bij. Zelf zat ik dit jaar bij de debutanten van het team en mocht de 3000 meter voor mijn rekening nemen. En tevens mijn debuut maken op de piste.
De rest van het team bestond uit Hans Verlinde, Filip van Cauwenberghe, Nico Recour, Stefaan Tanghe, Frank Couffez, Peter Steyvers, Roel Jacobus en Jos Teirlinck. Onder leiding van trainer Robert Coppens maakten we onze rentree in het stadspark van Kapellen. In de schaduw viel vooral de koude wind op, op de piste dan weer de zomerzon die in de loop van de middag echt ging drukken. Maar al bij al ideale omstandigheden voor een mooi pistetornooi.
Waar vorige week nog de 2 zonen de muren opliepen voor hun loopdebuut had ik het deze keer vlaggen. Terug uit je natuurlijk habitat getrokken en net zoals bij de crossen moet je het allemaal wat ondergaan. Bij de stratenlopen heb je je vast stramien die je wekelijks volgt en ondertussen onder de knie hebt. Hier ging ik wat opwarmen in het park tussen de toeristen en de vele sportfaciliteiten die het park van Kapellen bood. Ondertussen naderde het startuur voor mijn 3000 meter debuut en gingen de zenuwen nog eens de hoogte in. Erna konden we ons op de piste begeven en werden de namen afgeroepen. Ik werd als laatste afgeroepen en kon dus helemaal van buitenuit starten. Zo bleef ik uit het gedrum en kon ik makkelijk naar de kop van de wedstrijd duiken.
Ik had al in de mot dat de 2 koplopers aan het spelen waren met de benen en erg sterk waren. Ik zette me dan ook op de 2e rij. Hoewel ik de opdracht kreeg om in de binnenbaan te blijven kon ik hier mijn plaats niet opeisen. En toen ik dit wel deed vond ik de afstand naar de koplopers te groot, plus ging ik uit het ritme. Zo bleven we dus zij aan zij lopen als 3e en 4e, achter de koplopers die ook zij aan zij gingen. Het tempo zat er direct goed in, maar ik voelde mij comfortabel en had een mooi pas de eerste rondes. De eerste km kwamen we dan ook door in ongeveer 3:10 à 3:12. En volgden er in ons zog nog 2 lopers die aan de rekker gingen. In het 2e gedeelte zakte het tempo geen enkele fractie en plots brak het groepje uiteen. Het was een echte afvallingsrace ! De 2 koplopers gingen er direct vandoor en ook de nr 3 nam afstand. Ikzelf kon niet meer soepel lopen en moest beginnen werken. Ik viel dan ook wat alleen tussen en was een mikpunt voor mijn 2 achtervolgers. In het 3e gedeelte was het dan beginnen harken en in de laatste ronde ging ook nr 4 over me en ik zat zo dood dat ik niet meer kon reageren. Het was pompen en verzuipen, maar in de laatste rechte lijn kon ik mijn achterligger counteren en definitief doen breken en kwam zo als 5e op 12 over de streep in 10:00:56.
Conclusie : debuut die smaakt naar meer, maar ontgoocheld dat ik mijn 4e plaats - die ik grotendeels van de wedstrijd liep - niet kon verzilveren. Begin ging soepel en voelde goed, maar laatste 500 m ging niet meer. Ook die 57 honderste is jammer want 9:59:59 staat nu eenmaal mooier -)

Erna mocht ik in extremis ook nog het 4x400m team vervoegen. Het melkzuur was al wat verdwenen, maar eerlijk gezegd heb ik deze wedstrijd nooit beseft. Kort geschetst : wachten, plots die start, chaos, als 3e loper plots naar voren geduwd, krijg je een stok in je handen, tegen dat je beseft dat je aan het lopen bent ben je tot achter je oren verzuurd, moet je nog 200 meter lopen..., stok afgeven, je aan de kant smijten en denken : what the fuck was me dat ?

Op het eind van de dag werden we als team 7e op 12 op enkele luttele punten van de top 4. Met enkele zeer goede prestaties van mijn teammaats, maar vooral een super sfeer onder het team en de supporters ! Een Beverhout-uitstap om in te kaderen of te bekijken op tape, onder regie van Frank Couffez.

Volledige uitslag op
http://www.ackape.be/index.php/2013/06/beker-van-vlaanderen-masters-heren-09-06-2013-kapellen/

Vandaag ging het richting Tielt voor een wedstrijd die ik al ieder jaar liep. Extra vroeg vertrokken want ook de 2 voetballende zoontjes spelden deze keer een borstnummer op. Ik denk dat ze vooraf van de zenuwen het dubbele van hun wedstrijdafstand al hadden gelopen rond de salontafel en in de tuin. Maar ter plaatse hebben ze zich ook goed verweerd en geamuseerd en goed gelopen. Iedereen content !
Daarna mocht ik aan mijn opwarming beginnen en kon ik samen met Timothy het parcours eens verkennen. Ik wist al dat het een zwaar parcours maar dit jaar hadden ze dit terug wat aangepast. Per ronde was er een stuk finse piste bijgekomen van meer dan 500 meter en ook in de wijk was het terug draaien en keren. We stonden dus niet met een grote smile aan de start maar eerder wat onzekerheid. Vorige week zag ik een startfoto van Ruiselede en daar viel me op dat ik wat op de achtergrond stond. Zeker wetende als je dan 9e wordt. Vandaag stond ik ook terug pas op rij 3 of 4, maar kon gelukkig goed opschuiven. En ook deze vlugge start kon ik goed verteren. Ik zit dan ook in een periode waar ik veel op snelheid heb getraind en weinig omvang. Met als bewijs mijn goede wedstrijd in Ruiselede over de 6 km, maar ik wist al vlug dat ik vandaag naar het einde toe zou tekort schieten.  En zo geschiedde...
De eerste ronde kwam ik goed en fris door maar liep wel helemaal afgescheiden. Een groepje van 5 voor mij met oa Alexander Eggerick en Dirk Lannoo had ik niet gevolgd in de start en erna viel gat. Ik zat dus in mijn eentje te beuken tegen de wind in. Mijn grootste pijnpunt was echter het parcours met heel veel haakse bochten van 90° waar ik ronde na ronde meer en meer stilviel. In laatste ronde mocht ik soms echt vanuit stilstand terug optrekken en dan was het nog een strook bergop. Mijn benen stonden dan ook op springen, want nergens had ik een strook waar ik mijn grote molen kon ronddraaien. Enkel de strook richting de piste maar dit was dan ook nog eens bergop. De 2e ronde speelde ik haasje over met een afvaller van het groepje voor me, maar de laatste (en 3e ronde) ging hij terug over me. In laatste ronde kwam ook Ria Thienpont over me en kon ik knokken richting eindmeet met verzuurde benen. Laatste rondje op de piste kon ik wel nog eens de gaskraan open draaien wat me tevreden stemde.
Wat mij betreft een logische uitslag in een wedstrijd van 10.2 km volgens mijn Garmin en aan een gemiddelde snelheid van 16.2 km/u. De snelheid op de vlakke snelle stroken zit wel goed en dit zal ook nodig zijn volgende week in mijn vuurdoop op de piste. Ik debuteer voor mijn club Beverhout op de 3000 m bij interclub Masters in Kappelen.  De dagen daarna heb ik wat verlof en hoop ik wat trage duurlopen te kunnen doen van boven de 20km. Dan hoop ik dat de puzzel klopt en ik klaar kan zijn voor de 10km op de Nacht van Vlaanderen in Torhout.