Vooreerst excuses aan al m'n supporters die uren hebben verloren door mijn naam te zoeken in de cross-uitslagen van Maria-Aalter, Deinze en Roeselare. De inspanning die jullie hebben geleverd met die opzoekwerk heb ik niet gedaan in het veld. Waar ik het in mijn laatste blogbericht nog had over 'bijstellen van ambities' is zelfs nog minder van in huis gekomen. De laatste maand heb ik me moeten beperken tot 2 trainingen in de week met als weektotaal 10km. Wetende wat ik vorige winter heb getraind was het onbegonnen werk om ergens aan de startlijn te gaan staan.
Daar kwam afgelopen zondag echter verandering in want ik had mijn plaats te verdedigen in het Molenland-criterium. Het zou zonde zijn om ook dit klassement volledig in de prullenbak te gooien. Al moet ik toegeven dat deze wedstrijden van mij niet uitmuntend waren. Integendeel, als ik me Oostrozebeke, Tielt, Wingene, Meulebeke herinner heb ik er eigenlijk iedere keer slecht gelopen. Deze trend wou ik alvast aanhouden hehe.
Met amper trainingskilometers in de benen was het in ieder geval een prettig weerzien met mijn collega lopers ! Fijn om terug deel uit te maken van het peloton. Voor de start vreesde ik oprecht of ik de 10 km wel ging rondmaken. Het was dan ook van september geleden dat ik nog zo "ver" liep. Na de start ging ik dan ook rustig van start en liet de vele toppers netjes vooruit lopen. Toch viel mijn openingskm ferm mee met een 3:36'er. Daarna hield ik me schuil in groepjes met de betere vrouwen. Deze liepen een effen tempo en ik kon mijn wagonnetje aanhaken zonder in het rood te gaan. Bij het ingaan van de 2e ronde drukte ik wel wat door richting het volgende groepje bij clubgenote Lies Deruddere. Hier bleef ik ook hangen en gezien zij alleen zat en de kloof ervoor bleef ik hier verstandig hangen. De km's vlogen voorbij en ook in de laatste ronde bleef ik zitten. Weglopen en haar alleen laten had geen zin en zo snelden we nog vooruit en kregen we andere vrouwen in het vizier. Het kwam nog tot een eindspurt tussen de dames en zelfs kon ik met veel loopplezier, en zonder in het rood te gaan, finishen. Wel in een tijd en tempo wat ik gewoon was in 2011, maar 'fuck it', het was fijn om terug te zijn. En nog maar in eens mooi bewijs hoe hard ik afgelopen jaar heb getraind om in april een PR te lopen van 35:34. Op gewone kracht ben ik 15,5 km/u waard.
Nu zaterdag in Wingene ook geen risico's en gewoon genieten. Daarna zien we wel en kijk ik van week tot week. Grts
Daar kwam afgelopen zondag echter verandering in want ik had mijn plaats te verdedigen in het Molenland-criterium. Het zou zonde zijn om ook dit klassement volledig in de prullenbak te gooien. Al moet ik toegeven dat deze wedstrijden van mij niet uitmuntend waren. Integendeel, als ik me Oostrozebeke, Tielt, Wingene, Meulebeke herinner heb ik er eigenlijk iedere keer slecht gelopen. Deze trend wou ik alvast aanhouden hehe.
Met amper trainingskilometers in de benen was het in ieder geval een prettig weerzien met mijn collega lopers ! Fijn om terug deel uit te maken van het peloton. Voor de start vreesde ik oprecht of ik de 10 km wel ging rondmaken. Het was dan ook van september geleden dat ik nog zo "ver" liep. Na de start ging ik dan ook rustig van start en liet de vele toppers netjes vooruit lopen. Toch viel mijn openingskm ferm mee met een 3:36'er. Daarna hield ik me schuil in groepjes met de betere vrouwen. Deze liepen een effen tempo en ik kon mijn wagonnetje aanhaken zonder in het rood te gaan. Bij het ingaan van de 2e ronde drukte ik wel wat door richting het volgende groepje bij clubgenote Lies Deruddere. Hier bleef ik ook hangen en gezien zij alleen zat en de kloof ervoor bleef ik hier verstandig hangen. De km's vlogen voorbij en ook in de laatste ronde bleef ik zitten. Weglopen en haar alleen laten had geen zin en zo snelden we nog vooruit en kregen we andere vrouwen in het vizier. Het kwam nog tot een eindspurt tussen de dames en zelfs kon ik met veel loopplezier, en zonder in het rood te gaan, finishen. Wel in een tijd en tempo wat ik gewoon was in 2011, maar 'fuck it', het was fijn om terug te zijn. En nog maar in eens mooi bewijs hoe hard ik afgelopen jaar heb getraind om in april een PR te lopen van 35:34. Op gewone kracht ben ik 15,5 km/u waard.
Nu zaterdag in Wingene ook geen risico's en gewoon genieten. Daarna zien we wel en kijk ik van week tot week. Grts
RSS Feed
