Twee weken na het provinciaal kampioenschap stond de laatste cross van het seizoen op het programma. Ik had eigenlijk maar 2 redenen om af te zakken naar Izegem. Namelijk het parcours leren kennen, want het zou moeten lukken dat er daar ooit een PK is waar ik nog nooit aan de start stond. En het seizoen mooi afsluiten met een prima resultaat. Voor dat laatste hoopte ik eerlijk gezegd vooral op een mindere bezetting in deze periode van het jaar. De concurrentie met het Vlaams kampioenschap in Hulsthout en het aankomende wegseizoen na het PK. Maar met dat laatste kwam ik dus totaal verkeerd uit. Blijkbaar stond Izegem in menig kalender van de clubcriteriums waardoor de ganse top-10 van het PK aanwezig was, plus de top-3 uit Oost-Vlaanderen. Restte mij nog enkel het parcours te verkennen...
En wat een verkenning het zou worden ! De aanhoudende regen had het parcours verandert in 1 grote modderpoel. Daarbij had je nog een strook gras die er goed uit zag maar in werkelijkheid zakte je er nog dieper in dan bij de modder. Ik overdrijf niet door te stellen dat je er soms tot aan de kuiten in weg zakte. Daarbij merkte ik ook op training reeds dat de piek van het PK reeds ver achter me lag en de frisheid ontbrak. Allemaal redenen genoeg om er een kort wedstrijdverslag van te maken...
Samengevat : het vat is af ! Na de start was ik terug goed weg en door enkele haarspeldbochten waar we stil stonden kon ik reeds recuperen. In de eerste helft van de wedstrijd kwamen er al een handvol masters over me heen en aanklampen had geen zin. In tweede helft van de wedstrijd liep ik moederziel alleen met grote gaten voor en achter mij waardoor ik geen enkele motivatie meer had om er nog aan te sleuren. Meer dan een goede training kon ik er niet van maken. Zo kabbelde de wedstrijd verder aan trainingstempo en was het aftellen naar de finish. Dat aftellen bleef echter duren want we kwamen uit op 7250 meter waardoor we niet alleen de zwaarste maar ook 1 van de langste wedstrijden van het seizoen op ons bord kregen.
Zo zit het mijn eerste crossseizoen erop waar ik alle wedstrijden van het clubcriterium liep. Binnenkort volgt een round-up van mijn vuurdoop in het veld en lopen in clubverband. Ondertussen terug rustig opbouwen richting wegseizoen waar mijn eerste wedstrijd pas over een maand gepland staat. Eerst de batterijen fysiek en mentaal weer opladen. C-ya.
En wat een verkenning het zou worden ! De aanhoudende regen had het parcours verandert in 1 grote modderpoel. Daarbij had je nog een strook gras die er goed uit zag maar in werkelijkheid zakte je er nog dieper in dan bij de modder. Ik overdrijf niet door te stellen dat je er soms tot aan de kuiten in weg zakte. Daarbij merkte ik ook op training reeds dat de piek van het PK reeds ver achter me lag en de frisheid ontbrak. Allemaal redenen genoeg om er een kort wedstrijdverslag van te maken...
Samengevat : het vat is af ! Na de start was ik terug goed weg en door enkele haarspeldbochten waar we stil stonden kon ik reeds recuperen. In de eerste helft van de wedstrijd kwamen er al een handvol masters over me heen en aanklampen had geen zin. In tweede helft van de wedstrijd liep ik moederziel alleen met grote gaten voor en achter mij waardoor ik geen enkele motivatie meer had om er nog aan te sleuren. Meer dan een goede training kon ik er niet van maken. Zo kabbelde de wedstrijd verder aan trainingstempo en was het aftellen naar de finish. Dat aftellen bleef echter duren want we kwamen uit op 7250 meter waardoor we niet alleen de zwaarste maar ook 1 van de langste wedstrijden van het seizoen op ons bord kregen.
Zo zit het mijn eerste crossseizoen erop waar ik alle wedstrijden van het clubcriterium liep. Binnenkort volgt een round-up van mijn vuurdoop in het veld en lopen in clubverband. Ondertussen terug rustig opbouwen richting wegseizoen waar mijn eerste wedstrijd pas over een maand gepland staat. Eerst de batterijen fysiek en mentaal weer opladen. C-ya.
RSS Feed
