Na Eernegem was het maar zorgen voor 1 zaak en dat was fris aan de start staan in Damme. Dus iedere dag wat extra slaap en hetzelfde programma als de week voor Ursel met 2 tempotrainingen. Daar voelde ik reeds dat de power terug aan het keren was in de benen in tegenstelling tot de week vooraf.
Dus zondagmiddag met vertrouwen richting Damme maar toch die lichte onzekerheid of de puzzel zou passen bij m'n eerste doel van het jaar. Het was alvast een mooie lentedag met toch wat wind die gelukkig (of net niet ?) net zoals vorig jaar in het terugkomen richting Damme wind op was. Na de start zocht ik behouden m'n plaats door het centrum van Damme en we kwamen de 1e kilometer dan ook niet super-snel door aan 3:32. Eens we richting vaart afdraaiden ontstond er een klein groepje waar ik me direct mee op kop zette. Ik vond direct mijn goede tempo en het gevoel was zeker ok. Er zaten een 7-tal lopers in mijn zog maar richting kilometer 3 haakten de meesten af en bleef ik over met de 2e dame in de wedstrijd Annemie Danneels en een thriatleet. Ik bleef aan de kop sleuren en kon mijn tempo goed vlak houden. We kwamen dan ook het 5km-punt door aan 18:10, wat een mooie voorsprong was op mijn ideale 37:00 einddroom. Alles ging goed bij km 6 en het keerpunt kwamen we wel in 'wind op' terecht richting aankomst. Hoewel ik nog steeds een goed gevoel had was het sleuren om tempo te houden en begon ik toch te buigen.
Bij km 7 raapten we Bart Ysebaert op die als sterke loper ons groepje van 3 op sleeptouw nam. Mijn 7km lange kopwerk begon nu toch te wegen en de aanpassing naar een andere koptrekker kon ik niet verteren... Ik begon te kraken en zelfs voor km 8 moest ik de rol lossen, waarbij ik zelfs in het allerslechtste scenario terecht kwam,nl. gans alleen. Mijn km tijd viel zelfs zo ver terug dat ik mijn voorsprong op schema verloor. Maar belangrijkste was eigenlijk dat ik de flow en trance verloor. Ik viel in (letterlijk bijna) slaap, mijn gedachten waren er niet meer bij, en zat helemaal uit de wedstrijd. Gelukkig kon ik de laatste km me iets herpakken om schade gelijk te houden (zie km tijden verderop). Zo eindigde ik de wedstrijd in 37:26 wat nog steeds 25 seconden van mijn PR was. Dus dat doel had ik zeker bereikt, maar toch ferm balen want er zat zeker meer in mijn benen indien wind op ons geen parten speelde op het eind.
Toch tevreden dat ik de latere winnares bij de vrouwen 7 km lang op sleeptouw kon nemen in een vlak tempo. Plus bij vorig PR in Oostkamp had ik echt het gevoel van : dit nooit meer, omdat ik zo diep was gegaan. Nu heb ik iets van : deze zomer kan het nog beter. Aan mij om het weer te bewijzen.
Km-tijden : 3:32/3:34/3:41/3:43/3:41/3:41/3:47/3:47/3:55/3:54
Dus zondagmiddag met vertrouwen richting Damme maar toch die lichte onzekerheid of de puzzel zou passen bij m'n eerste doel van het jaar. Het was alvast een mooie lentedag met toch wat wind die gelukkig (of net niet ?) net zoals vorig jaar in het terugkomen richting Damme wind op was. Na de start zocht ik behouden m'n plaats door het centrum van Damme en we kwamen de 1e kilometer dan ook niet super-snel door aan 3:32. Eens we richting vaart afdraaiden ontstond er een klein groepje waar ik me direct mee op kop zette. Ik vond direct mijn goede tempo en het gevoel was zeker ok. Er zaten een 7-tal lopers in mijn zog maar richting kilometer 3 haakten de meesten af en bleef ik over met de 2e dame in de wedstrijd Annemie Danneels en een thriatleet. Ik bleef aan de kop sleuren en kon mijn tempo goed vlak houden. We kwamen dan ook het 5km-punt door aan 18:10, wat een mooie voorsprong was op mijn ideale 37:00 einddroom. Alles ging goed bij km 6 en het keerpunt kwamen we wel in 'wind op' terecht richting aankomst. Hoewel ik nog steeds een goed gevoel had was het sleuren om tempo te houden en begon ik toch te buigen.
Bij km 7 raapten we Bart Ysebaert op die als sterke loper ons groepje van 3 op sleeptouw nam. Mijn 7km lange kopwerk begon nu toch te wegen en de aanpassing naar een andere koptrekker kon ik niet verteren... Ik begon te kraken en zelfs voor km 8 moest ik de rol lossen, waarbij ik zelfs in het allerslechtste scenario terecht kwam,nl. gans alleen. Mijn km tijd viel zelfs zo ver terug dat ik mijn voorsprong op schema verloor. Maar belangrijkste was eigenlijk dat ik de flow en trance verloor. Ik viel in (letterlijk bijna) slaap, mijn gedachten waren er niet meer bij, en zat helemaal uit de wedstrijd. Gelukkig kon ik de laatste km me iets herpakken om schade gelijk te houden (zie km tijden verderop). Zo eindigde ik de wedstrijd in 37:26 wat nog steeds 25 seconden van mijn PR was. Dus dat doel had ik zeker bereikt, maar toch ferm balen want er zat zeker meer in mijn benen indien wind op ons geen parten speelde op het eind.
Toch tevreden dat ik de latere winnares bij de vrouwen 7 km lang op sleeptouw kon nemen in een vlak tempo. Plus bij vorig PR in Oostkamp had ik echt het gevoel van : dit nooit meer, omdat ik zo diep was gegaan. Nu heb ik iets van : deze zomer kan het nog beter. Aan mij om het weer te bewijzen.
Km-tijden : 3:32/3:34/3:41/3:43/3:41/3:41/3:47/3:47/3:55/3:54
RSS Feed
