Vrijdagavond stond ik eindelijk aan de start van mijn wegseizoen. Ik had mijn trainingsblok goed kunnen afwerken al moest ik de afgelopen week flink gas terugnemen om frisse benen te bekomen. Dinsdag dan ook enkel een uitlooptraining. De omstandigheden in Torhout gingen alvast goed zijn met lekker avond-lenteweer en weinig wind. Toch de armstukken aangedaan voor de invallende avond.
De opwarming kon ik afwerken met clubmakker Nico Recour, al zaten de benen nog niet in de juiste modus. Ik brak er echter mijn hoofd niet over en nam erna plaats op de 3e startrij. Ik wou in ieder geval mijn start temperen en eerst kat uit de boom kijken. Er waren dan ook meer sterke lopers aanwezig dan het jaar voordien. Eenmaal het startschot gegeven zat ik in de kopgroep met de eerste vrouw en met BEHO-collega Dirk Sierens. Ik wist dat deze plaatsen ongeveer 36:30 waard waren en ik ging vooral niet in het rood. Na de aanloopronde van 1750m vond ik het tempo wel stokken en mijn benen zaten goed. Ik ging er dan ook vandoor maar eenmaal op de grote baan zag ik dat er een grote groep van 20 man liep op enkele honderden meters voor me.
Veel keuze had ik dus niet, wachten was geen optie meer en helemaal alleen tussen deze 2 groepen blijven hangen ging dodelijk zijn voor mijn eindtijd. Dus mezelf een paar km gegeven om het gat proberen toe te lopen. Na 2 à 3 km kregen we een lange strook vals plat waardoor ik al flink stuk kon inhalen en sommige lopers zag afhaken. Nieuwe mikpunten ! Ik kon na 4 km effe uitblazen in het zog van 2 lopers en kwam vooral een loper tegen die van goud waard ging zijn achteraf gezien. Deze voor mij onbekende loper liep ook een strak tempo en misschien iets vlugger dan ik voorop had gesteld, maar ik kon gelijke tred houden. Zo haalden we afgevallen lopers in vanuit de grote groep en konden we zelf doorstomen. De km-tijden bleven onder de 3:40 en we hadden niets van verval. In mijn eentje ging ik misschien het effe laten vieren, maar nu hielden we elkaar alert. Ondertussen hadden we zelfs Dirk Lannoo opgeraapt die bij ons bleef hangen. De km's vlogen voorbij en ik zat nog steeds goed en begon meer en meer te dromen van een supertijd. Ons groepje van 3 of 4 lopers speelde geen spelletje en we konden elkaar oppeppen. Zelfs laatste km geen verval en zo kon ik eindigen in 35:34 !
Nooit gedacht dat ik dit kon brengen. Maar droom was ooit in de 35' te lopen, maar om dit nu al in de eerste wedstrijd te doen was een complete verrassing. Al kon ik natuurlijk terugvallen op een goed cross-seizoen en vooral goede trainingen erna. Plus de wedstrijdomstandigheden waren ideaal (weer en in klein groepje). De puzzel viel in elkaar en ik voel ook dat ik een stap vooruit heb gezet.
MInpunt van deze race waren de voeten... Ik liep voor het eerst op nieuwe wedstrijdschoenen van Brooks maar buiten de 5 km in Eernegem niet echt getest. Ik hield er 2 blaren aan over op mijn voetzool en een blauwe grote teen. Qua lopen voor het eerst tegengekomen al herinner me wel een gelijkaardig iets uit mijn voetbalverleden met een bepaalde schoen. Natuurlijk tegenvaller gezien ik dag erop riching Parijs vertrok...
De opwarming kon ik afwerken met clubmakker Nico Recour, al zaten de benen nog niet in de juiste modus. Ik brak er echter mijn hoofd niet over en nam erna plaats op de 3e startrij. Ik wou in ieder geval mijn start temperen en eerst kat uit de boom kijken. Er waren dan ook meer sterke lopers aanwezig dan het jaar voordien. Eenmaal het startschot gegeven zat ik in de kopgroep met de eerste vrouw en met BEHO-collega Dirk Sierens. Ik wist dat deze plaatsen ongeveer 36:30 waard waren en ik ging vooral niet in het rood. Na de aanloopronde van 1750m vond ik het tempo wel stokken en mijn benen zaten goed. Ik ging er dan ook vandoor maar eenmaal op de grote baan zag ik dat er een grote groep van 20 man liep op enkele honderden meters voor me.
Veel keuze had ik dus niet, wachten was geen optie meer en helemaal alleen tussen deze 2 groepen blijven hangen ging dodelijk zijn voor mijn eindtijd. Dus mezelf een paar km gegeven om het gat proberen toe te lopen. Na 2 à 3 km kregen we een lange strook vals plat waardoor ik al flink stuk kon inhalen en sommige lopers zag afhaken. Nieuwe mikpunten ! Ik kon na 4 km effe uitblazen in het zog van 2 lopers en kwam vooral een loper tegen die van goud waard ging zijn achteraf gezien. Deze voor mij onbekende loper liep ook een strak tempo en misschien iets vlugger dan ik voorop had gesteld, maar ik kon gelijke tred houden. Zo haalden we afgevallen lopers in vanuit de grote groep en konden we zelf doorstomen. De km-tijden bleven onder de 3:40 en we hadden niets van verval. In mijn eentje ging ik misschien het effe laten vieren, maar nu hielden we elkaar alert. Ondertussen hadden we zelfs Dirk Lannoo opgeraapt die bij ons bleef hangen. De km's vlogen voorbij en ik zat nog steeds goed en begon meer en meer te dromen van een supertijd. Ons groepje van 3 of 4 lopers speelde geen spelletje en we konden elkaar oppeppen. Zelfs laatste km geen verval en zo kon ik eindigen in 35:34 !
Nooit gedacht dat ik dit kon brengen. Maar droom was ooit in de 35' te lopen, maar om dit nu al in de eerste wedstrijd te doen was een complete verrassing. Al kon ik natuurlijk terugvallen op een goed cross-seizoen en vooral goede trainingen erna. Plus de wedstrijdomstandigheden waren ideaal (weer en in klein groepje). De puzzel viel in elkaar en ik voel ook dat ik een stap vooruit heb gezet.
MInpunt van deze race waren de voeten... Ik liep voor het eerst op nieuwe wedstrijdschoenen van Brooks maar buiten de 5 km in Eernegem niet echt getest. Ik hield er 2 blaren aan over op mijn voetzool en een blauwe grote teen. Qua lopen voor het eerst tegengekomen al herinner me wel een gelijkaardig iets uit mijn voetbalverleden met een bepaalde schoen. Natuurlijk tegenvaller gezien ik dag erop riching Parijs vertrok...
RSS Feed
