Mijn gedachten waren bij de Berenloop in eigen gemeente, maar toch werd (noodgedwongen) gekozen voor Tielt. Daar sta ik normaal gezien 3e in het Molenland-klassement en als doorsnee loper een unieke kans om zoiets mee te pakken. Dus wou ik daar gewoon wat Molenland-criteriumpunten gaan pakken.
Vorige week kon ik me nog 1 maal opladen voor Dwars door Sint-Kruis, deze week kon ik dit echter niet meer. De batterij is volledig op, vooral mentaal. Bij mijn lange duurloop stond ik deze week al na een halfuur voor de deur, interval kwam ik niet verder dan de opwarming.
In Tielt trof ik een kleine koers aan georganiseerd door een school, wat ook meer de sfeer van een schoolfeest gaf dan loopwedstrijd. Na de start was Alexander Eggerick er meteen vandoor. Ik volgde als 2e, maar na de eerste van de vier ronden bleek dat ik zelf ook helemaal alleen liep. Mijn tempo was nog redelijk goed, maar na halfweg koers was de kaars volledig uit. Verder dan een jogging-tempo kwam ik niet meer. De voorsprong op 1 atleet bleef 50 meter maar bij ingaan van laatste ronde ging hij over me. Ik ging helemaal kapot en milt begon te steken en naar de aankomst toe dacht ik zelfs om te moeten kotsen.
Ik stond dus op het podium (dat er niet was) na een slechte wedstrijd. Want als ik loop zoals het moet word ik altijd 2e. Soit, het seizoen zit er eindelijk op en conclusie van vandaag is vooral dat ik blij ben om een martelgang in Beernem te hebben gemist. Nu fysiek en mentaal rusten in de gedachtengang dat ik dit seizoen bij het stellen van een doel iedere keer op de afspraak was. Bij mindere vorm was het dan ook minder. Maar de ambitie is om volgend jaar op de afspraken nog beter te presteren. Tot binnen enkele weken. Grts.



Leave a Reply.