Afgelopen zondag konden we de draad terug opnemen met een wedstrijd in het naburige Hertsberge. Daar er dit weekend geen criteriumwedstrijd was had ik gekozen om de halve marathon te lopen om zo wat extra kilometers te malen. Normaal kies ik ervoor om af te bouwen naar een wedstrijd en zeker de dag voordien, maar om er hier een echte oefenmatch van te maken had ik zaterdag nog gekozen voor een bosloop.
Aan de start stonden een 60-tal deelnemers bij een mooi lenteweertje. Vooral de plaatselijke 5 ronden met een stevige kuitenbijter onderweg plus nog wat verradelijk vals plat gingen de zwaarste tegenstander worden (dacht ik). Bij de start ging ik behouden weg en koos dadelijk voor mijn eigen tempo maar met toch de nodige basissnelheid. De eerste ronde verteerde ik dan ook goed en na de 2e ronde kwam ik nog steeds door in ongeveer 10e positie. Naar het einde van de 3e ronde naderden we m'n gebruikelijke wedstrijdkilometers en werd het toch zwaar te worden. Doch had ik nog steeds een goed gevoel over m'n benen. Maar kort erna ging het van kwaad naar erger... Geen man met de hamer deze keer, maar een echte hongerklop zoals het bij de coureurs heet. Het werd ijl in mn hoofd en ik begon zelfs te hallucineren over bicky burgers *kuch*. Een totaal leeg gevoel vanbinnen en ik wist dat ik met niets de knop kon terugdraaien. In de 5e ronde moest ik zelfs paar keer stoppen en het rare was dat bij het aanzetten mn benen nog steeds goed voelden, maar de energie was echt compleet op. En zo ging het op en af naar de eindmeet toe en werd ik langs alle kanten voorbij gestoken.
Eindtijd was dan ook beneden alle peil, maar de ontgoocheling was minder aanwezig omdat ik ten eerste van deze wedstrijd geen doel had gemaakt, ten tweede ik mn kilometers binnen had en ten derde (achteraf gezien) gewoon verkeerde keuze heb gemaakt qua eet-voorbereiding. Aan andere kant vooral jammer dat dit moest gebeuren voor tal van bekend volk.
Volgende wedstrijd : maandag 25 april : Prestoloop Ichtegem
Aan de start stonden een 60-tal deelnemers bij een mooi lenteweertje. Vooral de plaatselijke 5 ronden met een stevige kuitenbijter onderweg plus nog wat verradelijk vals plat gingen de zwaarste tegenstander worden (dacht ik). Bij de start ging ik behouden weg en koos dadelijk voor mijn eigen tempo maar met toch de nodige basissnelheid. De eerste ronde verteerde ik dan ook goed en na de 2e ronde kwam ik nog steeds door in ongeveer 10e positie. Naar het einde van de 3e ronde naderden we m'n gebruikelijke wedstrijdkilometers en werd het toch zwaar te worden. Doch had ik nog steeds een goed gevoel over m'n benen. Maar kort erna ging het van kwaad naar erger... Geen man met de hamer deze keer, maar een echte hongerklop zoals het bij de coureurs heet. Het werd ijl in mn hoofd en ik begon zelfs te hallucineren over bicky burgers *kuch*. Een totaal leeg gevoel vanbinnen en ik wist dat ik met niets de knop kon terugdraaien. In de 5e ronde moest ik zelfs paar keer stoppen en het rare was dat bij het aanzetten mn benen nog steeds goed voelden, maar de energie was echt compleet op. En zo ging het op en af naar de eindmeet toe en werd ik langs alle kanten voorbij gestoken.
Eindtijd was dan ook beneden alle peil, maar de ontgoocheling was minder aanwezig omdat ik ten eerste van deze wedstrijd geen doel had gemaakt, ten tweede ik mn kilometers binnen had en ten derde (achteraf gezien) gewoon verkeerde keuze heb gemaakt qua eet-voorbereiding. Aan andere kant vooral jammer dat dit moest gebeuren voor tal van bekend volk.
Volgende wedstrijd : maandag 25 april : Prestoloop Ichtegem
RSS Feed
